Vandaag moesten onze roze duivels het opnemen tegen de jongens van FC Turnhout A. De meisjes die vandaag de arena betraden waren Hayley, Hannah, Sophie, Tooske, Larissa, Nienke en de youngsters Iefke en Lieselore.

Normalerwijze behoorde Caitlin ook tot de selectie maar het waveboard tijdens wieltjesdag vrijdag jl. besliste er anders over. Gevolg, onzachte aanraking met het asfalt op de speelsplaats en weekje gips.

Over de eerste helft kunnen we redelijk kort zijn. Ons spel was niet goed en ook de echte overtuiging was mijn inziens niet aanwezig om er iets van te maken. Was het misschien omdat jeugdcoördinator Jo onze eerste helft van nabij volgde en de meisjes dit als stresserend ervaarden? Was het de zware nederlaag van vorige week die nog in de kopjes zat? Of zijn het misschien ook de regelmatige wissels en positieveranderingen die hier voor iets tussenzitten? Deze wissels zijn trouwens een bewuste keuze van de trainsters om iedereen zoveel mogelijk speelgelegenheid te geven. Ook het samenspel van FC Turnhout liet vaak te wensen over maar hun individuen die vaak van overal op zoek gingen naar persoonlijk succes kregen toch een 0-15 ruststand op het bord, mede door ons povere verweer.

Dieptepunt van de eerste helft, voor mij persoonlijk, deed zich ongeveer halfweg deze periode, recht in mijn gezichtsveld, voor. Terwijl Larissa zich probeerde sterk te maken t.o.v. haar rechtstreekse tegenstander werd ze bewust op een elleboogstoot van haar tegenstrever getrakteerd. Gelukkig voor Larissa werd niet haar hoofd maar haar bovenarm geraakt met een grote blauwe plek als gevolg.

Helaas hadden noch de scheidsrechter noch de Turnhoutse begeleider dit opgemerkt maar een elleboog bij de U9 stemt toch tot nadenken en dit gedrag hoort absoluut niet thuis op een voetbalveld !!!

Tijdens de rust werden de kopjes  van onze dames terug leeggemaakt en het moet gezegd, het eerste gedeelte van de tweede helft mocht gezien worden. Er werd terug gevochten, geknokt en voor elkaar gestreden. Het duurde zelfs een hele tijd vooraleer we een doelpunt moesten toestaan. Integendeel,het waren zelfs onze roze duivels die aan de eerredder geraakten. Tooske had immers in de gaten dat de doelman wat te ver voor zijn doel had postgevat en trapte dan mooi vanuit de tweede lijn de bal in het doel ! Sophie moet gedacht hebben, wat Tooske kan dat kan ik ook en zij deed even later identiek hetzelfde. Wederom was de keeper een beetje te nonchalant en was hij net niet op tijd terug om Sophie’s verre trap uit zijn doel te houden, gevolg het tweede doelpunt voor onze meiden was een feit ! Ook zeer positief dat er vandaag ook eens twee andere meisjes de weg naar het doel vonden, dit kan hen alleen maar een boost geven om zo verder te doen.

Mede door wat verschuivingen, wissels en af en toe slechte spelhervattingen (slechte uittrappen, slecht centeren) werden er ook nog wat doelpunten geïncasseerd waardoor we de wedstrijd met 2-25 afsloten.

Conclusie, matige eerste helft maar een veel betere tweede helft. Als werkpunt uit deze wedstrijd (en ook uit de vorige wedstrijden) onthouden we dat onze spelhervattingen en samenspel nog beter moeten. Indien we dit voor elkaar krijgen zullen het aantal tegendoelpunten ongetwijfeld ook verminderen.

Op naar de volgende, volgende week zaterdag voormiddag in Vlimmeren.

Den délégé.