Om 9.00u was het verzamelen geblazen op de parking van de KFC Meer voor ons bezoekje aan de binken. Blijkbaar lagen de bobo’s van de voetbalbond nog lekker in hun bed want een blik op de officiële website leerde ons dat, ondanks de veelvuldige neerslag, er (nog) geen sprake was van een algemene afgelasting.

In Turnhout aangekomen viel het water nog steeds met bakken uit de lucht maar het veldje waarop we moesten spelen was modderig maar  nog redelijk bespeelbaar. Anderen hadden minder geluk (?) op naburige veldjes en maakten bv.  een reisje vanuit Tongeren naar Turnhout voor niets.

Ook voor onze schare trouwe fans begon de voormiddag niet al te best toen ze er vriendelijk maar kordaat opgewezen werden dat ze de verkeerde jetonautomaat in de kantine hadden gebruikt (KV ipv FC) en toen ze naar buiten kwamen bleek er helemaal geen beschutting aanwezig te zijn tegen de regen (geen afdak of wat dan ook) zodat ieder zich op zijn eigen manier trachtte te beschermen tegen de regen om onze meisjes aan te moedigen. Gelukkig voor hen en voor ons beperkte de regen zich tijdens de wedstrijd tot wat gemiezer.

De trainer van onze tegenstander meldde dat zij al weken aan het trainen zijn op het 8 tegen 8 spelen, wat we volgend jaar zullen moeten gaan doen, en vroeg ons, onder lichte dwang, om vandaag 7 tegen 7 te spelen op een groter veld  i.p.v. de gebruikelijke 5 tegen 5. Na enige aarzeling van onzentwege, onze meisjes waren de laatste weken immers goed bezig en hebben nog nul komma nul ervaring met deze veldbezetting, gingen we dan toch maar op hun aanbod in. Het werd vandaag dus een 1 – 1 – 2 – 2 – 1 opstelling.

Ook hadden een aantal meisjes de avond voordien nog een dropping van 7,5 km gewandeld dus begonnen we iets over 10u toch met een wat bang hartje aan deze opdracht.

De eerste minuten was het dan ook zoeken en tasten in deze nieuwe opstelling waar duidelijk bleek dat onze tegenstander dit al redelijk goed onder de knie had. Sommige meisjes wisten niet waar lopen en welke positie ze nu juist moesten spelen,ondanks onze duidelijke richtlijnen voor de wedstrijd, zodat het spel zich gedurende de hele eerste helft op de speelhelft van KFC Meer afspeelde. FC Turnhout A was een hele sterke tegenstander maar onze meisjes waren vandaag niet echt in hun normale doen. Mannetjes werden niet gevolgd, de spelhervattingen die de laatste weken zeer goed werden uitgevoerd gingen vandaag vaak mis en we lieten ons soms toch wat te gemakkelijk ringeloren. Het was zeker niet van kwade wil want de inzet was zeker aanwezig maar soms heb je van die wedstrijden waar het niet echt wil vlotten, vandaag was er zo eentje.

We gingen rusten met een 9-0 achterstand en tijdens de rust werden onze meisjes kordaat de levieten gelezen zodat onze kwetteraars er zowaar stil van werden en als makke lammetjes in de kleedkamers zaten.

De tweede helft gingen we trachten beter te doen maar de tweede helft was een kopie van de eerste helft. Zonder de andere meisjes te kort te willen doen, want iedereen deed wij zij kon, waren er toch enkele meisjes die vandaag mochten terugblikken op een goede prestatie. Zo speelde Lore Martens een zeer puike wedstrijd, vocht Kato als een leeuwin in de modder en trok Hannah ook haar goede prestaties van de voorbije weken door.

Het meest merkwaardige feit van de tweede helft deed zich wat mij betreft toch langs de kant van een ander veldje voor toen een plaatselijke schone (?) met dit weer haar zoonlief kwam aanmoedigen in een lange WITTE pelsmantel.

Toen het merendeel van onze roze duivels was herschapen in modderduivels werd de wedstrijd bij een 21-0 score afgefloten zonder dat we één echte doelkans bij elkaar konden spelen. Proficiat aan de spelers en begeleiders van FC Turnhout A die toch wel een zeer sterk geheel vormden ! Ook waren de bobo’s nu blijkbaar toch wakker geworden want om 12.00u gingen ze alsnog tot een algemene afgelasting over maar de wedstrijden gespeeld voor dit tijdstip blijven echter behouden.

Het negental dat vandaag het water en de modder trotseerden waren : Hayley, Sophie, Hannah, Larissa, Tooske, Caitlin, Lore, Kato en Nienke.

We moeten mijn inziens deze wedstrijd ook niet dramatiseren want we vergeten wel eens dat onze meisjes nog steeds maar in hun eerste voetbaljaar bezig zijn waar onze tegenstanders al drie, vier jaar trainingen en wedstrijden in de benen hebben. Zoals eerder ook al gezegd zal er steeds een groot verschil zijn tussen jongens en meisjes en toch zeker tegen de A-ploegen die op volle sterkte kunnen aantreden. Vandaag bleek ook duidelijk dat we hard zullen moeten werken als we volgend jaar 8 tegen 8 moeten / willen spelen.

Deze voormiddag eindigde voor onze T2 Tracy toch nog met een positieve noot toen ze met veel smaak haar wekelijkse currysoep met chips (ditmaal zoute ipv de gebruikelijke pickles) verorberde. Ten huize Koyen-Gorissen hebben ze blijkbaar wel meer vreemde eetgewoonten (dixit onze T2).

Oh ja, in de kantine spotten we toevallig ook nog de plaatselijke schone (?) die nu meer weg had van een dalmatiër doordat haar witte pelsmantel vol stond met zwarte moddervlekken.

Volgende week gaan we trachten beter te doen in onze thuiswedstrijd tegen Vlimmeren waar we ginds maar nipt met 5-4 de duimen moesten leggen na onze beste match van het seizoen.

Den délégé.