Met de 5-0 thuisoverwinning uit de heenronde in gedachte, trokken we vandaag richting Essen om Wildert SK partij te bieden. Met veel vertrouwen in eigen kunnen, begonnen we aan een match die volgens vele het kantelpunt moest worden van dit seizoen.

Wildert, dat voor het eerst dit seizoen gebruik kon maken van een volledig fitte kern, startte scherper aan de wedstrijd. KFC Meer kon zijn spel niet opdringen aan zijn tegenstander en moest het eerste kwartier vooral toekijken hoe Wildert de bal rondspeelde. Een eerste kans liet dan ook niet snel op zich wachten. Na 5 minuten besluit Stevens van dichtbij op de benen van Marijn Van Gastel. Zelf kan de KFC er één maal scherp uitkomen, Pieter Vervoort glipt door de buitenspelval en bereikt de achterlijn. Van op de punt van de grote rechthoek geeft hij de bal hard voor. De bal is echter iets te scherp en gaat aan alles en iedereen voorbij. In de snelle omschakeling zien we een voorzet op Baeyaert, maar diens kopbal verdwijnt net naast doel.

Net na het kwartier zien we een eerste grote kans voor de bezoekers. Wouter Laurijsen infiltreert centraal maar hij kan niet goed genoeg bij de doorsteekbal, waardoor doelman Lambrechts de stiftpoging ongedaan kan maken. De balans helt nu wat meer over naar geel-zwarte kant, en het Meerse middenveld controleert nu de wedstrijd. Dit resulteert in de 25’ in de ultieme kans om op voorsprong te komen. Wederom loopt Wouter Laurijssen zich zeer slim lateraal vrij, waardoor hij nu helemaal alleen voor doel komt te staan. Zijn schot is echter te centraal en de thuisdoelman kan de bal naar de zijkant afweren. Hier komt de bal in de voeten van Koen Koyen, maar die ziet zijn inzet in extremis van de lijn gehaald worden. Ondertussen heeft Wildert het moeilijk om zich in de wedstrijd te knokken en ze gaan dan ook enkele malen net over de schreef bij hun verdedigende acties, waar ze dan ook terecht enkele gele kaarten voor onder de neus gestopt kregen. Bij een van deze fouten liet de scheids goed voordeel, wat resulteerde in een schot uit de 2^e lijn dat via de keeper net voorlangs gaat. De daaropvolgende corner wordt door Jelle Vervoort net aan de verkeerde kant van de paal gekopt. Dit was het laatste wapenfeit uit een eerste helft waarin Meer traag op gang kwam, maar uiteindelijk wel meer en betere kansen kon versieren.
De tweede helft komt maar traag op gang en een eerste vermeldenswaardig feit is van Paars-witte aard. Baeyaert glipt door de buitenspelval en kan afstormen op Marijn. Met een puntertje probeert hij de kans af te werken, maar hij ziet zijn inzet op de buitenkant van de paal uiteen spatten. In de 65^e minuut gebeurt dan wat absoluut vermeden diende te worden. Na een te trage omschakeling aan Meerse kant, kan Wildert oprukken via hun rechterflank. De bal wordt laag voorgegeven en na mistasten in de achterlinie, kan Van Hooydonk de bal makkelijk in de rechter onderhoek duwen. De 1-0 staat op het bord, en op dat moment is dat misschien niet eens onverdient, want KFC Meer was bijzonder slap uit de kleedkamer gekomen. Een nederlaag op het veld van Wildert diende absoluut vermeden te worden en dus werd de druk verhoogd. Dat was althans het plan, maar vaak kwamen we een stap te laat om de verdediging van Wildert echt in verlegenheid te brengen. Wanneer we dan wel in balbezit kwamen, kroop de tegenstander met 11 achter de bal om een dubbele afweergordel op te werpen, hun goed recht uiteraard. De grootste kans op de gelijkmaker zien we in de 75^e minuut. Wout kapt zich zeer knap vrij op de rand van de baklijn, en hij heeft niemand meer op zijn weg richting doelman. Deze staat echter weer op de juiste plaats en kan via zijn onderbenen de inzet van Wout onschadelijk maken. De tijd begint te dringen en vaak wordt er overhaast gehandeld en lopen te veel spelers uit positie. Een ultieme poging zien we van Jelle Vervoort, maar hij ziet zijn kopbal wederom nipt naast gaan.
Zo houdt Wildert slechts voor de 2^e maal dit jaar de nul, tegen een matig Meer dat te slordig omsprong met de kansen, die er zeker wel waren.

We begrijpen de frustratie van onze 12^e man en daarom werd beslist om maandag een extra training te houden, om gefocust naar de volgende belangrijke weken toe te werken. Met nog 9 wedstrijden voor de boeg is er nog altijd geen man overboord, maar het dient geen uitleg dat de volgende weken cruciaal zullen zijn.
Verder hebben we nog 1 nieuwtje te melden. De KFC heeft zich tijdens deze wintertransferperiode met 2 nieuwe jongens versterkt. Aangezien de kern dermate is uitgedund, zeker geen overbodige luxe. We hopen dat ze een versterking kunnen vormen en samen met de rest van de kern het behoud kunnen verzekeren.

BELANGRIJK: De volgende wedstrijd is de thuismatch tegen de laatste in de rangschikking, Nieuwmoer. We hebben een heleboel recht te zetten en zullen dan ook alle positieve steun kunnen gebruiken. De wedstrijd wordt gespeeld op ZATERDAG 8 februari (zodat u de volgende dag massaal naar de cross in Hoogstraten kan gaan kijken). Het fluitje zal de eerste maal klinken om 15.00u op het  A-terrein.
Op datzelfde moment zal aan de overkant, op het B-terrein, de derby KFC Meer –KFC Meerle bij de reserven gespeeld worden. Dat voorspelt dus een zeer gezellige zaterdagnamiddag, die hopelijk kan blijven duren tot de late uurtjes, TOT DAN!

Op het wedstrijdblad: Marijn Van Gastel, Wim Aerts, Pieter Voeten, Pieter Donckers, Jelle Vervoort, Robin Koyen (75’), Wout Janssens, Wouter Laurijssen, Pieter Vervoort, Koen Koyen, Danny Pas / Sven Van Der Auwera, Tom Van Der Hoofden, Jef Adriaensen, Kenneth Van Aelten (75’)

Verslag door: Nr 20